सपनाहरुको जलन (कविता)

 प्रायः अतृप्त र असन्तोषी हो मान्छे

उस्का सपनाहरु ठूला हुन्छन

तर मान्छेको जिन्दगी सानो हुन्छ

जिन्दगी घर्किदै सकिन्छ पनि

सपनाहरु सबै पुरा हुदैनन

मान्छेहरु यसरी नै आउँछन

सपनाहरु बाँकी राख्दै जान्छन

विडम्बना! बाच्दाँसम्म आफैमात्र

जान्ने सुन्ने र मानिने मान्दछन

पुगीसरी मैमत्ता हुदासम्म अजम्मरी नै ठान्छन

बोली र व्यवहार दुबैले अरु अरुलाई हान्छन

जब नसोचेको कठीन परिस्थिति आइदिन्छ

तब पृथ्वितलमा सबैभन्दा ठूलो खुच्चिङ खान्छन

न कसैको सहरा न कसैबाट सुरक्षा

तन मन धन जलिरहन्छ, जलिरहन्छ !

आखिर सडेरै र जलेर सकिन्छ मान्छे

आखिर सडेरै र जलेर सकिन्छ मान्छे ?

२०८२।०६।०५                                            प्यूठान ऐरावती-१ धनबोट